تأثیر هشت هفته تمرینات مقاومتی بر نوسان پاسچر و تعادل ورزشکاران بسکتبالیست نخبه مبتلا به بیثباتی عملکردی مچ پا

سابقه و هدف: با توجه به شیوع بالای اسپرین و ناپایداری مچ پا و پیامدهای جانبی نگرانکنندهی متعاقب آن مثل کاهش تعادل و افزایش نوسان پاسچر، ضرورت اجرای اقدامات پیشگیرانه از بروز این آسیب را بیان می‌دارد. لذا هدف از تحقیق حاضر بررسی تأثیر هشت هفته تمرینات مقاومتی بر تعادل و نوسان پوسچر ورزشکاران مرد بسکتبالیست مبتلا به بیثباتی عملکردی مچ پا بود. مواد و روش‌ها: تحقیق حاضر با توجه به اعمال مداخله از نوع نیمه تجربی میباشد. 24 مرد نخبه بسکتبالیست مبتلا به ناپایداری عملکردی مچ پا در این تحقیق شرکت کردند. پس از غربالگری اولیه و شناسایی ورزشکاران واجد شرایط با استفاده از پرسشنامه عملکردی مچ پا، ورزشکاران به دو گروه تجربی(12=n) و کنترل (12=n) تقسیم شدند. ارزیابی میزان نوسان پوسچر بوسیله صفحه نیرو و تعادل پویا بوسیله تست Y صورت گرفت. سپس ورزشکاران گروه تجربی تمرینات مقاومتی را به مدت هشت هفته انجام دادند. یافته‌ها: نتایج آزمونهای آماری نشان داد که تمرینات مقاومتی روی تعادل پویا و میزان نوسان پوسچر ورزشکاران مرد بسکتبالیست دارای بیثباتی عملکردی مچ پا اثر دارد و به طور معنیداری باعث کاهش نوسان پوسچر و افزایش تعادل پویا میشود (05/0≥p ). نتیجه‌گیری: افزودن برنامههای تمرینات مقاومتی با وزنه به برنامههای درمانی توانبخشی مردان نخبه بسکتبالیست دارای ناپایداری عملکردی مچ پا جهت تسهیل محدودیت ناشی از این آسیب مانند نقص تعادل و نوسان پوسچر، توصیه میشود.